Sieć transportowa korzystająca w warstwie fizycznej z techniki zwielokrotnienia falowego WDM, uzupełnionego o standardy ramkowania cyfrowego określona jest
jako OTN. Zagadnienia związane z metodami udostępniania cyfrowych usług transportowych
w takiej sieci przedstawione zostały w [0]. Praca elementów sieci nadzorowana jest
przez system zarządzania, który między innymi odpowiada za przywracanie sieci do stanu prawidłowego działania w przypadku wykrycia uszkodzenia dzięki zastosowania mechanizmów protekcji lub odtwarzania. Zastosowanie mechanizmów wznawiania pracy
w warstwie optycznej wiąże się ze zmniejszeniem kosztów, usprawnieniem protekcji oraz szybszym wznawianiem pracy w przypadku uszkodzeń fizycznych. Ścieżki protekcyjne mają jednak ograniczenia wynikające z tłumienia fali świetlnej oraz dyspersji. Dodatkowo najmniejszym ruchem jaki może być przełączony za ich pomocą jest pojedyncza długość fali. Poniżej zamieszczony został krótki opis technik wznawiania pracy stosowanych w OTN. Mechanizmy wznawiania pracy w warstwie optycznie działają na poziomie ścieżki lub łącza. Pierwszy z nich dotyczy kanału optycznego OCh, drugi natomiast sekcji zwielokrotnienia optycznego OMS. W poniższej tabeli (Tab. 5.14) przedstawione zostały mechanizmy protekcji w OTN [0].
Tab. 5.14 Mechanizmy protekcji w OTN
ITUT-T | Typ | Poziom | Topologia |
OMSP (1+1, 1:1) | Dedykowana, współdzielona | Przęsło | Punkt – punkt |
OMS-DPRing | Dedykowana | Łącze | Pierścień |
OMS-SPRing | Współdzielona | Łącze | Pierścień |
OCh-DPRing | Dedykowana | Ścieżka | Pierścień |
OCh-SPRing | Współdzielona | Ścieżka | Pierścień |
OCh-SNCP | Dedykowana | Ścieżka | Kratowa |
Protekcja na poziomie OMS (Optical Multi Section) charakteryzuje się dużą szybkością działania i słabym wykorzystaniem zasobów, podczas gdy druga z metod jest wolniejsza, lecz lepiej wykorzystuje zasoby sieci [0]. Zasady działania wykorzystywanych mechanizmów przełączania protekcyjnego w OTN podobna są do swoich odpowiedników
w SDH/SONET. Różnią się jednak implementacją, gdyż koszt związany z urządzeniami służącymi do transmisji optycznej rośnie wraz z liczbą długości fal, które mają być multipleksowane i rozłączane. Kwestie związane z implementacją opisane są w [0]. Ścieżki optyczne mają ograniczone długości ze względu na tłumienie i dyspersję. Jest to szczególnie ważne w przypadku mechanizmów protekcji łączy w sieciach pierścieniowych. Połączenie, które przechodzi przez połowę pierścienia w normalnych warunkach, może być prawie trzy razy dłuższe po jego protekcyjnym przełączeniu [0].
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.