Gigabit Ethernet
Zestandaryzowany w 1998 r. Gigabit Ethernet jest kolejnym krokiem w ewolucji techniki Ethernet. Pozwala on na transmisję z szybkością 1000 Mbit/s, co jest prędkością zadawalająca przy projektowaniu sieci dostępowych i miejskich.
Warstwa fizyczna Gigabitowego Ethernetu wykorzystuje sprawdzone techniki
z poprzednich wersji Ethernetu, a także ze specyfikacji [0]. Powstały dwa standardy warstwy fizycznej: bazujący na transmisji światłowodowej 1000Base-X oraz wykorzystujący skrętkę miedzianą 1000Base-T.
W sieciach miejskich odległość między stacją nadawczą i odbiorczą jest dość duża.
W związku z tym, tylko światłowodowa wersja Gigabitowego Ethernetu może być brana
pod uwagę. Światłowody wielomodowe stosowane są do transmisji na krótsze odległości, natomiast światłowody jednomodowe na dłuższe. Standard [0] określa, że w wypadku Gigabitowego Ethernetu maksymalna długość światłowodu wielomodowego może wynosić do 550 m, a jednomodowego nawet do 5 km. Po przekroczeniu tej odległości, istnieje możliwość połączenia pojedynczych segmentów światłowodów jednomodowych poprzez specjalne wzmacniacze. Taki układ może osiągać długość do 100 km [0].
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.